Yavaş yavaş Yakaköy’den ayrılan kar yağışını yakından inceleme fırsatı yakalayan çocuklar, kar kristalleriyle tanıştı.
Kar tanelerine büyüteçle bakıp ellerinin sıcaklığıyla erimelerini görmek, onları ışık altında seyredip girdiği her ortamla ilişkisini gözlemlemek, çocukların çeşitli yorum ve tespitlerini ortaya çıkardı, yorumları yeni sorulara yol açtı. Çocukların kara ait tespit ettiği niteliklerin karşılığı olabilecek materyallerle oluşturulan ortamda çocuklar, karla kavramsal bir iletişime girdiler: Şeffaf, soğuk, erirken ışığı geçiren, beyaz, erimeden önce yumuşak, suyla temas edince sertleşebilen bir şeydi kar onlara göre.
Öğretmenlerimizin sağladığı kulak çubukları, şeffaf ve parlak düğmeler, ışık geçiren cam boncuklar, pamuk gibi gündelik nesnelerle keçe üzerinde çalışarak kendi kar tanelerini oluşturdular.
Kutup ayısı duyusalı
Renkli Orman’ın orman günlerinde takip edilen ayak izlerinden birisi ayılarınkidir. Ormanda var olup olmadığı merak konusu olan bir ayı fikriyle karlı ortam çocukların zihninde birleştiğinde, ilgi konusu canlı artık bir kutup ayısıdır.
Okul ekibimizin hazırladığı, büyük ve küçük iki grubun birlikte oynayarak başladıkları buzul ve kutup ayısı duyusalı, suluboya, hamur ve kil çalışmalarına doğru genişleyerek bu haftanın atölyelerini şekillendiriyor.
Üşüyor muydu? Nerede yaşıyordu? Kutup neresiydi? Soğuk muydu? Kürkü vardı işte, üşümezdi. Peki, yüzebilir miydi? O denizde başka canlılar var mıydı; balıklar mesela? Ya penguenler?
Öğrenme yolculuğumuzun bu durağında biraz nefes alıp yeniden macera ormanına dalmak üzere habitatlar üzerine düşünmeye başlıyoruz.
